De stad heeft het definitieve ontwerp goedgekeurd voor het deelproject Sint-Andries en Zuid. Dat project kadert in het masterplan Scheldekaaien. Het voorziet in de heraanleg van het openbaar domein tussen de Sint-Jansvliet en de Namenstraat. Het ontwerp van PROAP en Wit architecten plant onder meer een dijk aan het water met plaats om te wandelen, te spelen en te sporten. De start van de werken is voor eind 2016, als de werken voor de kaaimuurstabilisatie afgerond zijn.
Het definitieve ontwerp voor de Scheldekaaien aan Sint-Andries en Zuid is een verdere detaillering van het al goedgekeurde voorontwerp dat de stad ook aan de Antwerpenaar presenteerde. Eerder gaven burgers en belangenverenigingen tijdens verschillende inspraakmomenten opmerkingen en suggesties voor de heraanleg van de Scheldekaaien. Zo werd geregeld de bezorgdheid uitgesproken over het verdwijnen van het zicht op de rivier en was er nood aan een intieme band met de Schelde.
Dijk met uitzicht op het water
Een belangrijke uitdaging was de nieuwe sigmahoogte realiseren aan de hand van een vaste dijk op enkele tientallen meters van de 'blauwe steen'. De sigmahoogte is de afgesproken hoogte voor de dijken langs de Schelde. De dijk, die de stad moet beschermen tegen overstromingen, komt 2,25 meter hoger te liggen dan de huidige kaaivlakte maar moest veel meer zijn dan enkel een waterkering. De ontwerpers gebruiken en integreren de dijk daarom als speelelement, amfitheater, uitzichtpunt en wandelpromenade. Daardoor ontstaat een weidse kaaivlakte met een prachtig zicht over de Schelde.
De dijk wordt ingericht als een langgerekt groen park dat uitloopt naar de kaaien ter hoogte van Nieuw Zuid en zo een groene corridor vormt tot aan de Hobokense polder.
Aan de stadszijde van de dijk komen groen- en speelzones, een brede fiets- en wandelboulevard en een stedelijk plein voor pop-upcafés, boekenmarkten of kleinere evenementen.
Aan de waterzijde behoudt de ruimte haar maritieme karakter, onder meer door het hergebruiken van de bestaande kasseien. De kasseivlakte ter hoogte van het Zuiderterras kan gebruikt worden voor grotere evenementen. Daarnaast worden er ook sportvelden aangelegd met een vlakke ondergrond op de kaaivlakte, opnieuw met uitzicht op de Schelde.
Op drie plaatsen waar geen dijk aanwezig is, staan mobiele poorten die enkel sluiten wanneer er overstromingsgevaar dreigt.
Tot slot is over de volledige lengte van Sint-Andries en Zuid een strook gereserveerd als potentiële trambaan in de toekomst. Voor de veegwagens die het centrum van de stad reinigen, komt er een ondergronds technisch gebouw ter hoogte van de Namenstraat. De Scheldekaaien krijgen er twee kleine hondenloopzones bij.
Behoud van het havenhekwerk
Van het aanwezige onroerend erfgoed op de Scheldekaaien zijn in het definitieve ontwerp het historische havenhekwerk en de leilinden behouden. Verder is er in het ontwerp ook een fysieke verwijzing naar de historische Spaanse omwalling van het Sint-Michielsbastion, die ontdekt werd tijdens archeologisch vooronderzoek aan de Scheldekaaien. Zo is er een lokale verhoging gemaakt in de kaaivlakte die het tracé volgt van het 16de-eeuwse bastion.
De aanwezige loodsen in het deel van Sint-Andries en Zuid worden afgebroken. De twee loodsen in het centrale deel van de kaaien, tussen het Zuiderterras en het Noorderterras, worden bewaard.
Met de goedkeuring van het definitieve ontwerp is opnieuw een belangrijke stap gezet in de heraanleg van de Scheldekaaien, een bijzondere plek aan het water voor de stad.