Antwerpse burcht aan de Scheldekaaien na 140 jaar terug aan het licht

Vaststellingen

Er kon al worden vastgesteld dat de resten van de burcht zich vlak onder het kadeplateau bevinden en dat de muurresten goed bewaard zijn gebleven.

• De burchtmuur

De focus van het onderzoek is in de eerste plaats de burchtmuur. Die loopt dwars onder de huidige hangars en volgt aan de noordzijde een licht gebogen tracé richting Schelde. Ter hoogte van de vroegere hoofdas binnen de burcht (Mattestraat), werd in de late middeleeuwen een poortdoorgang gebouwd, met een brug over de burchtgracht. Ter hoogte van die doorgang zijn nu massieven gevonden die verder worden onderzocht. De burchtmuur werd hier tot 2,5 meter blootgelegd. De muur is opgetrokken in Doornikse kalksteen en blijkt goed bewaard. Twee uitsprongen uit de late middeleeuwen kunnen geïdentificeerd worden als steunpijlers van de halftorens die hogerop in de muur waren ingewerkt. Het gebruik van kalkzandsteen toont aan dat ze van latere datum zijn en mogelijk gelijktijdig zijn gebouwd met de doorgang op deze locatie.

• De Vierschaar (de rechtbank)

Een proefput op de locatie van de Vierschaar leverde funderingsmuren op die dateren van na de sloop van de Vierschaar in 1847, te midden van oude, middeleeuwse sporen en grondlagen. De muren van het gerechtsgebouw bleven niet bewaard, wel zijn op het kruispunt van de twee hoofdassen van de burcht oudere sporen uit de Gallo-Romeinse en Karolingische periode aangetroffen. Die zijn van zeer hoge archeologische waarde, omdat ze nog in een goede staat zijn en dit soort vondst niet vaak voorkomt.

• De Sint-Walburgiskerk

In een kijkput op de noordzijde van de Sint-Walburgiskerk kon op 1,5 meter diepte een muurfragment van het hoofdgebouw worden blootgelegd. De plattegrond van de kerk kan daardoor beter in kaart worden gebracht. Verder onderzoek is nodig om een vollediger beeld te vormen van de bewaringstoestand van de overige delen van de kerk.