Nieuwe trekankers voor de kathedraaltoren

Wat zijn trekankers?

De horizontale kracht die uit een boog komt en de zijmuren naar buiten drukt, wordt spatkracht genoemd. Ook bij gebouwen met gemetselde gewelven, zoals bijvoorbeeld bij kerken, moeten deze krachten goed opgevangen worden.

Dit gebeurt door trekankers. Zij zorgen ervoor dat de pijlers onder de gewelven niet naar buiten knikken.

Beschadigingen aan natuursteen

De bestaande trekankers in het gewelf van de 5^de geleding (+ 100m hoogte) werden geplaatst tijdens de restauratiefase 1950-1958. Rondom de 8 natuurstenen pijlers werd toen een stalen lus voorzien waaraan de trekankers bevestigd werden.

Tijdens de huidige restauratiewerken werden barsten opgemerkt in de natuursteen die aan de buitenzijde van de stalen lussen geplaatst was. De oorzaak lag bij het systeem van bevestiging.

Na veel onderzoek en studiewerk is daarom besloten om de trekankers te vervangen en deze op een andere manier te bevestigen aan de pijlers van het gewelf. Bij de nieuwe trekankers wordt er niet meer gebruik gemaakt van een stalen lus rondom de pijlers, maar een verankering in de pijlers.

Delicaat werk

Eerst zijn de nieuwe trekankers, slanke inox staven met een diameter van 32 mm, vlak boven de bestaande trekankers geplaatst door middel van chemische verankering in de pijlers (De verankering wordt gevormd door een chemische reactie van geïnjecteerde stoffen. Na uitharden van het chemische anker ontstaat een sterke verbinding met het materiaal van de pijler).

Onder toezicht van de ingenieur stabiliteit heeft de aannemer ze op spanning gebracht: Vier trekkers op 5 ton en de vier andere op 15 ton.

Tot slot werden de oude trekankers verwijderd. Eén oud opspansysteem wordt museaal opgesteld in de toren.