Sint-Andrieskerk

In de eerste fase neemt de aannemer het koor, de oostelijke zijde van de kruisbeuk en de toren onder handen. De noordzijde van de kerk (schip, zijbeuk, kruisbeuk) komt in de tweede fase aan bod. In de laatste fase wordt er gewerkt aan de zuidzijde van het gebouw (schip, zijbeuk, kruisbeuk). De kerk blijft gedurende alle werken steeds toegankelijk voor de parochianen en bezoekers.

Kunstenaar Kolchoz zorgde voor een bonte illustratie op de werfomheining. Hierbij staan de kleurrijke Sint-Andrieswijk en de kerk met haar rijke geschiedenis centraal. De tekeningen zijn verzamelingen van figuren en objecten die voorkomen in verhalen over de wijk en haar geliefde kerk zoals Ortelius, Vincent van Gogh en Koning Leopold I. Op deze pagina vind je meer informatie over de afgebeelde figuren.

Laatgotiek en barok

De Sint-Andrieskerk bevindt zich in het hartje van de modewijk en is één van de grootste kerken van Antwerpen. Gesticht door Augustijnermonniken werd ze in 1529 ingewijd als parochiekerk met Sint-Andries als patroonheilige. De bouwstijl is laatgotisch, met uitzondering van de bovenbouw en toren, die typische kenmerken van de laatbarok vertonen.

Binnen voert de barok de boventoon, dankzij de barokke altaren en enkele prachtige kunstwerken uit de 17de eeuw. Uitschieters zijn het monument voor de Schotse koningin Mary Stuart, het zeventiende-eeuwse hoogaltaar uit de verdwenen abdijkerk van Hemiksem, en de theatrale preekstoel. In wat Rubens’ eerste parochiekerk was, prijkt ook een werk van zijn leermeester Otto van Veen.

De kerk heeft een bewogen geschiedenis: ze leed veel schade tijdens de Beeldenstorm en de Franse Revolutie. Haar laatste grondige buitenrestauratie dateert van tussen 1970 en 1975.