Waarom dit project?
De kerk behoort met haar laatgotische bouwstijl en laatbarokke toren en interieur tot de monumentale kerken van Antwerpen, met een erg grote erfgoedwaarde. Door dit waardevol erfgoed te bewaren, te restaureren en te onderhouden, kunnen toekomstige generaties er ook van genieten.
Wat gebeurt er?
Dankzij een erfgoedpremie van 2.361.800 euro van de Vlaamse overheid kunnen we de restauratiewerken begin november 2022 starten. Gedurende de twee jaar durende werken blijft het gebouw toegankelijk voor de parochianen en bezoekers.
We nemen de buitenschil van het gebouw onder handen:
- Aan de buitenzijde krijgen alle daken en gevels van de Sint-Andrieskerk een grondige opknapbeurt.
- Alle glas-in-loodramen worden tijdelijk weggenomen en in het atelier gereinigd en gerestaureerd. Bij het terugplaatsen worden ze van beschermbeglazing voorzien. De waardevolle glasramen zijn daarna niet langer blootgesteld aan weer en wind én de extra beglazing zorgt voor een verbetering van het binnenklimaat van de kerk.
Laatgotiek en barok
De Sint-Andrieskerk bevindt zich in het hartje van de modewijk en is één van de grootste kerken van Antwerpen. Gesticht door Augustijnermonniken werd ze in 1529 ingewijd als parochiekerk met Sint-Andries als patroonheilige. De bouwstijl is laatgotisch, met uitzondering van de bovenbouw en toren, die typische kenmerken van de laatbarok vertonen.
Binnen voert de barok de boventoon, dankzij de barokke altaren en enkele prachtige kunstwerken uit de 17de eeuw. Uitschieters zijn het monument voor de Schotse koningin Mary Stuart, het zeventiende-eeuwse hoogaltaar uit de verdwenen abdijkerk van Hemiksem, en de theatrale preekstoel. In wat Rubens’ eerste parochiekerk was, prijkt ook een werk van zijn leermeester Otto van Veen.
De kerk heeft een bewogen geschiedenis: ze leed veel schade tijdens de Beeldenstorm en de Franse Revolutie. Haar laatste grondige buitenrestauratie dateert van tussen 1970 en 1975.
